رتبه بندی دانشگاه

انواع روش های رتبه بندی دانشگاه عبارت اند از؛ تایمز ، شانگهای و وبومتریک. این سه روش رتبه بندی، معروف ترین شکل رتبه بندی دانشگاه ها در جهان اند.
1-تامیز؛ 5 معیار و 12 شاخص که عوامل اصلی آن شامل فضای یادگیری(30درصد)استناد ها(22درصد) پژوهش از نظر حجم و درآمد(30درصد) درآمد صنعتی و نوآوری(2.5درصد)،اعضای هیات علمی و دانشجویانخارجی(5درصد)

یکی دیگر از روش های معروف رتبه بندی دانشگاه ها روش رتبه بندی علمی دانشگاه های جهانی شانگهای است. که 4 معیار و 6 شاخص دارد که عوامل اصلی آن؛کیفیت آموزش(10درصد)کیفیت هیات علمی(40)نتایج تحقیقات (40)اندازه سازمان (10)

روش سوم رتبه بندی دانشگاه به وبومتریک معروف است که انجام دهنده آن موسس آن انجمن ملی تحقیقات اسپانیا است. دراین روش 4 معیار و 7 شاخص معرفی می شوند که عوامل اصلی آن عبارت اند از؛اندازه(20)فایل های غنی(15)دید(50)پژوهش(15)

(جعفری و دیگران،1390، ص 50)

 رتبه بندی تایمز به طور مشخص براساس شاخص های زیر صورت می گیرد: 

دانشگاه ایران در این رتبه بندی وضعیت نسبتا بهتری بخود گرفته است است که در جداول زیر مشاهده می کنید؛ 

                                                                                                                                    منبع